Mülteci Kampları
İşid saldırısı sonucu Kobani'yi terk etmek zorunda kalan yaklaşık 200 bin Kobanili mülteci zor şartlar altında yaşamaya çalışıyor. Urfanın Suruç ilçesine getirilen Kobanililer ilçede kurulan 5 çadır kentte, inşaat alanlarında, ambarlarda ve ahırlarda Kobaniye geri dönmek umuduyla yaşıyorlar
Mültecilerin çok büyük bir kısmını 13 yaş altı çocuklar ve kadınlar oluşturuyor. Çadır kentlerde yaşam ise gün ağardıkça çadır kentte sesler ve görüntüler çoğalıyor. Saat 8.30’da dağıtılan kahvaltıyı beklemeye alışık olmayan Kobanililer, yaktıkları ateşte çay kaynatıp kahvaltı yapıyorlar.
Çocuk seslerinin yavaş yavaş yükseldiği çadır kentte, çadır kenttin gönüllü sağlık ekibi, muayene mesaisine erken başlıyor. Saatler ilerledikçe dünyanın dört bir tarafından destek için gönüllü misafirler geliyor. Kobanililer hiçbirini geri çevirmeden candan, gönülden ağırlıyor. Yaşları 3-13 arasında olan çocuklar bir çadırda kurulan eğitime giderken, büyükler de henüz yeni kurulan çadır kentin diğer ihtiyaçlarının tamamlanması için çalışmalara koyuluyor. Ne yaparlarsa yapsınlar, nerede kalırlarsa kalsınlar hepsinin gözü, kulağı, ruhu ve bedeni Kobani’de, direnişten gelecek haberlerde.
Kobanililer gün içinde Kobane sınırına gelip çatışmaları izliyorlar. İşid tankları ve roketlerinin yok ettiği evlerine bakıyorlar. Bölgede devlet tarafından kurulan 2 çadır kent bulunuyor bu çadır kentlerde yaklaşık 6.000 kişi kalıyor. Diğer mültecilere ise bölge halkı kendi imkanları doğrultusunda yardım etmeye çalışıyor.
Kobanililerin kaldığı evlere kuru gıda yardımı yapan parti ve yardım kuruluşları aynı zamanda çadır kentlerde 3 öğün Sıçak yemek dağıtıyor.
Havaların soğumasıyla birlikte bölgede yaşamda güçleşmeye başladı. İşid’in vurduğu Kobani halkını bu kez de soğuk ve salgın hastalıklar vurmaya başladı. Mülteci sayısının fazla olması ve yardımların yetersiz olması bu durumu daha da güçleştiriyor.
